Ξεχωριστά "χάλια"

Ειλικρινά απορώ, πού βρίσκετε το κουράγιο να μιλάτε για "ανάταση" και "αισιοδοξία" στη θλιβερή Ελλάδα του σήμερα!

Σας στέλνω μια φωτογραφία, που περικλείει κατά τη γνώμη μου όλη την απογοητευτική ελληνική πραγματικότητα των ημερών μας.

- Ένα κεντρικό μαγαζί που κάποτε πλήρωναν αέρα για να το δουλέψουν,  κλειστό και άδειο από μήνες, με ενοικιαστήριο που κανείς δεν ρωτάει γι΄αυτό.

- Στο τζάμι καθρεφτίζεται η φωτιά που άναψαν οι χούλιγκανς στον κάδο των απορριμάτων στο δρόμο.

- Τα καλώδια του ρεύματος, κομμένα, σέρνονται στο δάπεδο.

- Αλητόπαιδα "καλών" οικογενειών με κουκούλες τρέχουν να βάλουν κι άλλες φωτιές, χτυπώντας συνομηλίκους τους αστυνομικούς και παππούδες στο δρόμο και καταστρέφοντας με μίσος περιουσίες.

- Κι ο άμοιρος άστεγος ξεσηκώνεται, τρομαγμένος που του χάλασαν την ησυχία, και λουφάζει κοντά στον τοίχο για να μην τον τσαλαπατήσουν οι "κανακάρηδές" μας.

- Φυσικά, κανένας Έλληνας δεν κυκλοφορεί για ψώνια στην περιοχή και κανένας τουρίστας δεν ξεμυτίζει από το ξενοδοχείο του.
Ύστερα απ΄αυτή την εικόνα, συγχωρείστε με αλλά οι λέξεις "ανάταση" και "αισιοδοξία"  φαντάζουν στο φτωχό μυαλό μου σαν ειρωνεία ή, τουλάχιστον, αφέλεια.    

[ Εστάλη από τον "Αθηναίο καταστηματάρχη" ]
.
.
Έτσι είναι. Πάμε φουλαριστοί πίσω για την Ελλάδα "ψωροκόσταινα" της εποχής του '50-'60!
Οι κουβέντες σας μου θύμισαν αυτή τη φωτογραφία "ρετρό" από το σουβλατζίδικο της γειτονιάς μου.
Μπροστά, τρώνε το σουβλάκι τους κάποιοι μπέμπηδες της γειτονιάς, πανευτυχείς που βρήκαν τη μιάμιση δραχμή για να απολαύσουν αυτή τη μεγάλη "πολυτέλεια" ενός σουβλακιού.
Θυμάμαι τη δυστυχία που ένιωσε και το κλάμμα που έκανε μια μέρα ένα γειτονόπουλο, όταν κατά λάθος του έπεσε στο χωματόδρομο το σουβλάκι μόλις το αγόρασε, και την ανείπωτη χαρά που έκανε όταν το "πλούσιο" κοριτσάκι του χασάπη της γειτονιάς του χάρισε το δικό του από λύπηση!

[ Εστάλη από τον Μάνθο Πολυζωίδη ] 
.


.

.

Μην δείχνετε μόνο φωτογραφίες του παρελθόντος.
Γυρίστε και λίγο το φακό στο μέλλον, να δείτε πώς θα προσαρμοστούνε όλα στην Ελλάδα αν γυρίσει στη δραχμή και σπανίζουν τα καύσιμα.
Δυστυχώς δεν έχω μελλοντική φωτογραφία που να δείχνει τις κόρες μας μετανάστριες να δουλεύουν στα στριπτιζάδικα των Τιράννων και να μας στέλνουν με γνωστούς που πηγαινοέρχονται κανα κατοστάρικο, για να μην πεθάνουμε απ΄ την πείνα.
Τότε θα αγαπάμε πολύ τους πλούσιους Αλβανούς που θα "φροντίζουν" τις κόρες μας. Και μη χειρότερα...

[ Εστάλη από τον "Γεροσοφό" ] 
.

Ε λοιπόν, γονείς μας και παππούδες μας, που μας λέτε "χούλιγκανς" γιατί ξεσπάμε σε ότι σάπιο δημιούργησαν οι ηθικά και οικονομικά χρεοκοπημένες γενιές σας, μην περιμένετε να συγκινηθούμε με τις κλάψες σας.
Εμείς, τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας, δεν σας φταίμε τίποτα να ξεκινάμε την πορεία της ζωής μ΄αυτή την κατάμαυρη προοπτική.
Κι ακόμα πιο πολύ, δεν σας φταίνε τα αγέννητα δικά μας παιδιά και εγγόνια, που υποθηκεύσατε το μέλλον τους για νάχετε εσείς Καγιέν και τηλεοράσεις πλάσμα (αν φυσικά μας επιτρέψουν οι οικονομικές συνθήκες να παντρευτούμε κι εμείς και ν΄αποκτήσουμε παιδιά, πράγμα που το βλέπω πολύ χλωμό).
Άντε λοιπόν και τσακιστείτε κι αφήστε τα διδάγματα και τις κριτικές στους "κανακάρηδές" σας. Εμείς, η νέα γενιά, ξέρουμε πια πως η Χώρα είναι ναυάγιο που δεν σηκώνεται και πως πρέπει να κοιτάξουμε τι θα κάνουμε μόνοι μας. Αν μπορέσω εδώ, εδώ. Κι αν όχι, στην ξενητειά και χωρίς να έρχομαι εδώ ούτε για διακοπές.
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Κι αφήστε τις ηθικολογίες τα "πατριωτικά" σας, να θυσιαστούμε μερικές γενιές για να σωθεί η Χώρα-ναυάγιο. Δεν σφάξανε ρε υπερπατριώτες. Δεν ανήκουμε σε μια Πατρίδα που μας αγνόησε στους σχεδιασμούς της και μας χαντάκωσε το μέλλον και τη ζωή μας.
ΔΕΝ ΜΕ ΧΑΡΙΖΩ ΠΟΥΘΕΝΑ!

[ Εστάλη από τον "Χούλιγκαν" ]
.
.  

Πολύ καλά τους τα λες "χούλιγκαν". Όμως, εμείς οι νέοι έχουμε μακρύ δρόμο στη ζωή και δεν πρέπει να είμαστε αρνητές των πάντων.
Κι άλλοι νέοι της Ευρώπης πέρασαν από τραγικές και γλίσχρες συνθήκες ζωής από ανευθυνότητες των μεγαλυτέρων τους (σταλινικών, ναζιστών, φασιστών κλπ), αλλά δεν έχασαν την ανθρωπιά τους. Αντίθετα, βρήκαν στην αγάπη και στον έρωτα το φάρμακο για ν΄  αντέξουν τη συμφορά.
Για να φτύσουμε και να προσπεράσουμε αυτούς που φταίνε, πρέπει  να σφιχταγκαλιαστούμε μεταξύ μας και να παλέψουμε όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο. Νομίζω ότι αυτή η φωτογραφία από τη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας λέει πολλά κι απαντάει πιο σωστά στο θέμα μας από τη δική σου.

[ Εστάλη από τον Κώστα Παπαδάκη ]

.

Εγώ νομίζω ότι κάθε κακό περικλείει το σπέρμα του καλού.
Αυτή η κρίση είναι διδακτική. Θα μας κάνει πιο σοβαρούς από τους γονείς μας και πιο εφευρετικούς και εργατικούς, για να ανορθώσουμε τους εαυτούς μας ανορθώνοντας την Πατρίδα μας ή , αντίστροφα, να αναστήσουμε την Πατρίδα μας αναπτύσσοντας τους εαυτούς μας.
Καλή η αντίσταση, καλός κι ο έρωτας. Αλλά για να ευδοκιμήσουν αυτά, προηγείται η στερέωση της εξέδρας, που είναι η Ελλάδα μας, και η ατομική προκοπή του καθενός μας.
Είναι ώρα για πάλη και όχι για γκρίνια ή ραστώνη.

[ Εστάλη από τον "Φοιτητή Φιλοσοφικής " ] 

.
.

Εγώ ρε παιδιά είμαι ένας απλός διαβάτης της ζωής.
Να την περάσω ήρεμα θέλω μόνο.


Γιατί γαμώτο να έχει τόσες λακούβες ο δρόμος της;;; 

 [ Εστάλη από τον Τάσο Χωλίδη ]